Page 77 - Bilten broj 11 2021

prenosili, prevodili, rekonstruisali i primenjivali u raznim kontekstima tokom istorije, od
srednjeg veka, romantizma, doba fašizma, pa sve do njene recepcije u modernim filmovima i
video igricama. Antika je bila i ostala oblast istraživanja, ali i istorijska i kulturna epoha koju
je Zapad kolonizovao kako bi služila određenim ideološkim, estetskim ili političkim naumima.

6. Linos Politis: ISTORIJA NOVOGRČKE KNJIŽEVNOSTI / Loznica: Karpos, 2019.

Preuzeto sa sajta:
http://karposbooks.rs/shop/panelinion/istorija-novogrcke-
knjizevnosti/?_rstr_nocache=rstr456617bf0cb3f02d

Istorija novogrčke književnosti Linosa Politisa najreferentniji je pregled novogrčke
književnosti napisan na grčkom, delo koje je u Grčkoj doživelo preko 20 izdanja i prva je
stanica za sve one koji žele da se bolje upoznaju sa ovom književnošću i kulturom u kojoj je
nastajala. Politis daje istorijski pregled novogrčke književnosti počev od vizantijskog
razdoblja (u kom se prepoznaju jasnije konture onog što danas znamo kao novogrčki jezik), pa
do kraja XX veka, uz opsežan uvod o razvoju grčkog jezika. U prvom delu prikazano je
umetničko stvaralaštvo od prvih početaka do XVIII veka: književnost pre pada Carigrada (XI–
XV vek) i nakon pada Carigrada (XV–XVII vek), naročito na Kritu i na Kipru, kao i delo
učenjaka iz dijaspore. Posebna poglavlja posvećena su književnom procvatu na Kritu u XVII
veku i narodnim pesmama. U drugom delu analizira se književnost tokom decenija uoči grčke
revolucije iz 1821. godine. Jedno poglavlje posvećeno je Solomosu i jedno Kalvosu i Jonskoj
školi. Slede romantičari iz Stare atinske škole, „generacija osamdesetih”, sa centralnom
ličnošću Kostisa Palamasa, proza nakon 1880. godine (Georgios Viziinos, Aleksandar
Papadijamandis i dr.), „jezičko pitanje” i Janis Psiharis, poezija oko Palamasa i nakon njega,
Konstantin Kavafis, Angelos Sikeljanos, Nikos Kazancakis i „generacija tridesetih” (Jorgos
Seferis, Janis Ricos, Odisej Elitis i drugi). U poslednjem poglavlju tumači se posleratna
poezija i proza. Dva grčka književnika će biti ovenčana u drugoj polovini XX veka
Nobelovom nagradom – Seferis i Elitis – koji su tu nagradu dobili za pesništvo koje, čitalac
ovog dela će odmah primetiti, zauzima upadljivo važno mesto u grčkoj književnoj kulturi.
Savremeni senzibilitet će, s druge strane, vrlo brzo primetiti i upadljivo odsustvo žena u
novogrčkoj književnosti, u kojoj su retko prisutne pre kraja XX veka.

Istorija novogrčke književnosti u prevodu na srpski obradovaće, verujemo, sve ljubitelje grčke
književnosti u nas, budući da na srpskom nema literature sličnog obima i kvaliteta, ali se
nadamo i da će podstaći i olakšati komparativna književno-istorijska istraživanja balkanskih
književnih i širih kulturnih tradicija.

Ovo izdanje sadrži uporedne hronološke tabele, osavremenjenu bibliografiju (sa referencama
na važne internet adrese), indeks imena i dela i stotinak fotografija.